R I P Theo Van Gogh

Met de moord op Pim Fortuyn heeft Nederland haar onschuld verloren, met de moord op Theo van Gogh haar vertrouwen.Kerwin Duinmeijer, Daniël van Cottem, Joes Kloppenburg, Meindert Tjoelker , Rene Steegmans, Pim Fortuyn, kogelbrieven voor Advocaat, Hans van Wierden, ex-vriend steekt vriendin neer, poederbrieven, 9/11, oorlog in Irak, ex-vriend vermoordt vriendin en steekt lijk in de brand, onthoofdings filmpjes op Internet, haat spreekkoren tijdens voetbalwedstrijden, Theo van Gogh... Houdt deze lijst nooit op? Ik vind het eng. Toen het nieuws mij vanochtend bereikte, was het eerste wat door mijn gedachten flitste: "Wedden dat de dader een kutmoslim is!" Ik schrok van mezelf. Was ik nu zelf ook tot dit niveau gedaald?Ik schrok van de vele racistische en extremistische reacties. Op diverse Marokkaans forums waarin werd gejuicht om het feit “Een varken was afgeslacht”. Ook reacties van onze eigen lezers “Gaskamers moeten weer in ere worden hersteld. Hitler is een held”. Ik begrijp dat mensen verontwaardigd zijn. Woedend zijn. Verdrietig zijn. De rede was af en toe echter ver te zoeken.Onze samenleving wordt steeds harder en grimmiger. De digitalisering helpt hier een aardig handje aan mee. De informatie over de moord op Theo van Gogh bereikte ons snel via diverse media. En iedereen heeft tegenwoordig de gelegenheid om ongenuanceerd zijn mening te spuien. Een ideale situatie om elkaar op te hitsen en realiteit uit het oog te verliezen.In de Frans Polynesië ligt een klein eiland Micronesië. Er gebeurt nooit een fuck. Zo’n beetje iedereen is familie van elkaar. Stelen, mishandeling, verkrachting, moord zijn misdaden die op dat eiland niet voorkomen. Een tiental jaren terug ontstond daar een interessant fenomeen. Een jongeling pleegde zelfmoord. De kranten besteden er aandacht aan. En al snel waren er meerdere personen die zelfmoord pleegde. Iedere keer dat een krant aandacht aan zo’n zaak besteedde nam het aantal zelfmoorden toe. Er ontstond als het ware een hype.Volgens mij zitten we nu ook in een soort van hype. Zinloos geweld, racisme en extremisme krijgen veel aandacht. En iedereen reageert hier op. Links, rechts, tussen in. Van afschuw, naar verontwaardiging, naar woede. Hirschi Ali en Geert Wilders zijn volgens mij hun leven niet meer zeker. Ik hoop dat we allen in staat zijn om deze ellende achter ons te laten en terugvallen op onze sterkste eigenschap: Hollandse nuchterheid.Zojuist met de tranen in mijn ogen naar de uitzending op teevee gekeken. Zoveel mensen op de been die met veel lawaai uitdrukking gaven aan hun. Kippenvel kreeg ik toen deze massa tijdens de twee minuten durende stilte het v-gebaar maakten. Meer dan indrukwekkend. Een spandoek trok mijn aandacht gedurende deze ceremonie. Op het doek stond de volgende tekst: "He extremist, ik zwijg je dood."